سال 1390 در پی دخالت های پیاپی دولت مردان انگلستان در امور داخلی و همچنین اقدامات خصمانه شان علیه ایران، سفارت این کشور با خشم انقلابی جوانان این مرز و بوم تصرف شد و تا امروز تعطیل گردید.

 به ظاهر مجموعه ای از  حوادث جرقه این اتفاق را زد، مانند سخنان دیوید کامرون در سازمان ملل که ایران را به عنوان تروریست و مدافع تروریسم معرفی کرد و یا سخنان و بیانیه های گاه و بی گاه سران این کشور که در پی اخلال در روند توسعه فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران بود.

ماجرای باغ قلهک و ادعای مالکیت آن، که بخشی از اموال عمومی کشور بود به علاوه فعالیت های نامعلوم انگلیس در این باغ نیز در این زمینه بی تاثیر نبود، اما تمامی این موارد در واقع هیزمی بود بر آتش پنهان در زیر خاکستر خشم ملت ایران از انگلیس.

_{تصرف سفارت انگلیس}

 جسم و جان این سرزمین آکنده است از زخم هایی که این روباه پیر استعمار بر پیکره آن زده است، از ورود "برادران شرلی" به دربار صفویه  به بهانه تجهیز ارتش ایران به سلاح گرم، دندان تیز استعمار بر کالبد ایران فرو رفت و با گذر تاریخ و روز به روز بر عمق این جراحت افزوده شد.

تجاوزهای دوره قاجار، دسیسه های منجر به عهدنامه پاریس که باعث جدایی افغانستان از خاک ایران گردید، دخالت مستقیم در به سلطنت رسیدن رضا پهلوی با مقدمه چینی در کودتای سید ضیا طباطبایی در اسفند 1299، تصرف خاک ایران و استفاده از ارزاق و اموال کشور در حالیکه قحطی ایرانیان را به دشواری مبتلا کرده بود، مشارکت فعال در کودتای 28 مرداد به عنوان آغاز دوره جدید و سیاه استبداد پهلوی و دفاع و پشتیبانی همه جانبه از صدام و حکومت بعثی عراق در طول 8 سال دفاع مقدس، حمله به سفارت ایران در سال 1359 و نمونه هایی از این دست تنها کوچک‌ترین آسیب هایی است که ایران زمین از جانب انگلستان، متحمل شده است، و در عین حال آتش نفرت را در دل ایرانیان زنده نگاه داشت تا آنجا که تنها بهانه ای منجر به تصرف سفارت بریتانیای کبیر! در سال 90 و تعطیلی آن تا به امروز گردید.

_{تصاویری از کودتای 28 مرداد}